Ruch porządkuje życie

Słuchałam podcastu, w którym 35-letni prowadzący przyznał, że odkąd zaczął ćwiczyć, to życie mu się uporządkowało. Stwierdził, że treningi wykształcają w człowieku dyscyplinę, obowiązkowość, porządkują rytm dnia, wprowadzają rutynę, która ułatwia ogarnięcie życia.

Wydaje mi się, że ja chyba też takiej zmiany doznałam, ale nie pamiętam jak to dokładnie było, bo miałam 13 lat, jak zaczęłam regularnie ćwiczyć. Jedno co pamiętam, że wtedy, czyli 30 lat temu zaczęłam się lepiej uczyć w podstawówce, gdyż codzienna gimnastyka naprowadziła mnie na tory uporządkowanego życia.

Wysiłek fizyczny umila świat. U większości ludzi wydziela się hormon szczęśliwości, dopamina, szczególnie podczas ćwiczeń aerobowych. U mnie odpala się radość bez powodu w pierwszych 10 minutach rozgrzewki.

Nie musisz się katować

Jeszcze całkiem niedawno specjaliści od sportu, ruchu głosili, że należy ćwiczyć co najmniej przez 90 minut 3 razy w tygodniu. I najlepiej, żeby były to ćwiczenia oporowe (siłowe) i aerobowe (kardio). Natomiast obecnie już wszyscy głoszą jak jeden mąż, że wystarczy ruch w postaci spacerów, domowej krzątaniny, podbiegnięcie do autobusu, wejście po schodach itp., ale najlepiej każdego dnia. Natomiast dwa razy w tygodniu wystarczy po 15 minut ćwiczeń oporowych i to z ciężarem własnego ciała. Aż ciśnie się na usta: to jak żyć?

Jak ćwiczyć? Ćwicz jak Ci wygodnie, jak czujesz, że jest dla Ciebie najlepiej. Z moich doświadczeń wynika, że rzeczywiście nie trzeba wyciskać z siebie siódmych potów w fitness klubie, natomiast wystarczą lekkie ćwiczenia. Te dają zgrabną sylwetkę i utrzymują rzeźbę ciała uprzednio wypracowaną, a przy odpowiednim żywieniu zbudują co tam chcesz zbudować.

Wieczne nienasycenie

To nie będzie rozprawa filozoficzna, lecz post o zaburzeniu odczucia nasycenia jedzeniem.

Długoletnie złe żywienie zaburza naturalne procesy ludzkiego organizmu. Dziecko rodzi się z ustawieniami fabrycznymi, które natura dała. Następnie te ustawienia są przez człowieka stopniowo zmieniane, co prowadzi do destabilizacji układu, jakim jest organizm ciała ludzkiego.

Naturalna regulacja głodu i sytości jest niszczona przez spożywanie wysoko przetworzonego jedzenia, wysokowęglowodanowego, tzw. wyrobów garmażeryjnych, które obecnie cały świat nazywa fastfoodem. Te bieda-żarcie, które kiedyś człowiek wynalazł na czas niedoborów normalnego jedzenia, obecnie stało się ‘chlebem powszednim’.

Wszystko jest po coś

Tak kiedyś powiedział mój znajomy. Potem długo to rozważałam i do teraz zostało ze mną przekonanie, że tak jest.

Nawet cierpienie jest po coś. Cierpienie fizyczne podobno postrzegane jest przez ludzi jako mniej dokuczliwe od duchowego. Jak ciało boli, to można je znieczulić dostępnymi substancjami chemicznymi. Ale jak Ci źle na duszy, to masz wrażenie braku wyjścia z sytuacji, braku możliwości ucieczki dokądkolwiek. Być może nawet czujesz się jak w matni.

Radość i przyjemność też jest po coś. Zdaje się, że większości z nas przydarza się tak rzadko, jak cierpienie.

Długotrwałe poszczenie zmienia mentalność człowieka

Poszczenie czyli ograniczanie substancji odżywczych niezbędnych człowiekowi do regeneracji i funkcjonowania ciała. Długotrwałość jest pojęciem względnym jednakże stawiam tezę, że poszczenie latami, około 10 lat i więcej wprowadzi zmiany w mentalności człowieka w obszarze zwiększenia jego lękliwości, niepokoju, nadpobudliwości, poczucia przymusu, braku alternatywnych rozwiązań danej sytuacji. Być może osoba wygłodzona poczuje, że jest w matni, ograniczona przez siłę, której nie umie określić. Ma ogólne poczucie wyczerpania możliwości, limitowania granicami, których nie da się przekroczyć, niepokojącej skończoności świata, braku miejsca, do którego można byłoby uciec od otaczającego znoju.

Bądź inspiracją, a nie depresją

Masz w sobie radość z życia. Chce Ci się chcieć, np. rano wstać, odkurzyć, pobiegać, poczytać, potańczyć, wyjść z domu, a potem wrócić, ugotować i pozmywać. Cieszysz się drobiazgami, codziennością, prostotą życia, powtarzalnością, masz swoje rytuały, nawyki.

Masz bogate życie wewnętrzne mając mało dookoła. Radość daje Ci pokonywanie swoich ograniczeń, odkrywanie siebie na nowo, dostrzeganie niuansów życia. Cieszysz się różnorodnością, lubisz zmiany, oczekujesz najlepszego.

Czujesz się niezależny/a od niczego i nikogo. Lubisz być sam ze sobą, nie obawiasz się samotności. Stoisz obok tłumu, a nie w tłumie.

To nie jest kraj dla niezależnie myślących ludzi

Czy zauważasz, że oryginalne, niebanalne i zarazem nie łatwe do osiągnięcia cele, stawiane sobie wyzwania, zadania są nieprzychylnie oceniane przez innych? Nie chodzi mi tutaj o nowy tatuaż, albo skok ze spadochronem.

Wyrażane odmienne, kontrowersyjne, przełomowe stwierdzenia, opinie spotykają się z oburzeniem innych. Krytyczne myślenie, podważanie zdania autorytetów i zadawanie im pytań, niezgoda na postępowanie według utartych schematów, stereotypów budzi niepokój w otoczeniu.

Czy ośmieliłeś/aś się pięknie i radośnie żyć? Jeśli tak, to czy spotkałeś/aś się z krytyką innych? Być może także z próbą wmówienia Ci, że źle robisz, że nie wypada, że szkodzisz otoczeniu, że tak nie wolno.

Placki jajeczno-serowe

Co jeść, żeby się nasycić? Jedzenie tłuste i białkowe szybko syci i nie tuczy w odróżnieniu od wysokowęglowodanowego wysoko przetworzonego badziewia.

Kolejny raz odwołam się do przepisów z książki Jana Kwaśniewskiego „Dieta optymalna”. Autor stwierdza w książce, że połączenie jajek z białym serem daje pożywniejsze danie od mięsa. Ciekawe co powiedzieliby na to współcześni znawcy diety ketogenicznej?

Placki są bardzo proste w przygotowaniu tak, jak i inne potrawy keto, które w swojej istocie mają być mało przetworzone, nieprzekombinowane i składające się z prostych produktów. W zależności ile placków chcesz usmażyć, to tyle potrzebujesz produktów. Podaję proporcje, które sama zastosowałam:

Statystyka życia

Ile masz lat? Być może 50 lat.

Ile lat swojego życia spędziłeś/aś w nadwadze, albo otyłości? Być może 30 lat.

Ile % swojego życia coś Cię bolało, czułeś dyskomfort z ciała, byłeś/aś w czasowej niepełnosprawności, w szpitalu, w łóżku i przez to rezygnowałeś/aś z aktywności, np. umówienia się na spotkanie ze znajomymi, pójścia do kina, pójścia na spacer, podjęcia dodatkowego zatrudnienia, pojechania na wycieczkę, uczestniczenia w klubie miłośników czegoś tam? Być może nawet 30% swojego życia.

Ile godzin dziennie spędzasz na marnowanie czasu, bo Ci się nie chce chcieć?

Temat tabu, czyli kupa

Zdaje się, że mówienie o kupie bardziej zawstydza, niż rozmowy o seksie, chorobach wenerycznych, albo pornografii. Nie słyszałam, żeby lekarze podczas wizyty pytali pacjenta o kupę – jaką robisz, jak często, czy łatwo wychodzi itp. Ewentualnie w szpitalu na obchodzie pytają czy rano była i beznamiętnie zaznaczają na karcie pacjenta. Lekarze uważają, że poziom ciśnienia krwi, temperatury ciała, czy wyniki morfologii niby mają większe znaczenie, niż wywiad na temat kupy.

Mało kto analizuje temat, nie zastanawiając się, czy to co z niego wychodzi świadczy o stanie jego zdrowia. Kształt kupy i konsystencja przede wszystkim odzwierciedla nawyki żywieniowe osobnika. Także może wskazywać na już rozwinięte dysfunkcje zdrowotne. Codzienne jedzenie, ale nierobienie kupy przez kilka dni prowadzi do autotoksykacji organizmu.

Niespanie

O zaburzeniach snu zaczyna się mówić równie często jak o przetrzymywaniu wody w organizmie, przeziębieniu, albo bólach głowy.

W mediach głównego nurtu pojawiają się reklamy środków poprawiających sen i ułatwiających zasypianie. Oczywiście nigdy w tych reklamach nie ma mowy o przyczynach zaburzeń snu. Natomiast w internecie, w prasie, w książkach najczęściej wskazuje się jako bezpośrednio winnych niemożności zaśnięcia: ślęczenie przed ekranami, które emitują niebieskie światło, stres, pobudzenie mediami społecznościowymi, najadanie się na noc, spanie w niezaciemnionym i zbyt ciepłym pomieszczeniu, niewygodne łóżko.

Kokosanki

Poniżej kolejny post z cyklu „szybkie przyrządzanie pożywnego jedzenia”, albo „co jeść, żeby się nasycić i nie myśleć stale o jedzeniu”, albo „jedzenie całkiem inne od tego, co dokoła serwują”.

Na końcu książki Jana Kwaśniewskiego pt. „Dieta optymalna” jest sporo przepisów na potrawy keto. Książka wydana ponad 20 lat temu nadal jest dostępna w sprzedaży, oczywiście także w bibliotekach. Poza tym od czasów lansowania diety optymalnej, narosła w przestrzeni medialnej całkiem pokaźna wiedza o żywieniu ketogenicznym, więc na wyciągnięcie ręki dostępne są przepisy na pożywne jedzenie.

Kokosanki opisane w książce Jana Kwaśniewskiego przetestowałam i śmiem twierdzić, że jest to super pożywne, łatwe i szybkie jedzenie.

Przeciętny to najlepszy z najgorszych i najgorszy z najlepszych

Ilu jest takich, co uważają siebie za przeciętniaków, a może nawet za miernoty? Z reguły mamy dobre mniemanie o sobie. Niedobrze mówią o sobie ci, co nie lubią siebie. Zapewne kobiety częściej krytykują same siebie niż mężczyźni, co wynika z wtłaczanej im od najmłodszych lat skromności, grzeczności, służalczości itp.

Warto dążyć do wybitnych rezultatów, aby doświadczać sprawczości. Ale wybitność rezultatów jest względna – istotne jest Twoje postrzeganie, a nie większości społeczeństwa, gdyż demokratyczne wybory nie oznaczają najlepszych. Stawianie sobie poprzeczki wysoko daje satysfakcję tym większą im trudniejsze zadanie do wykonania. Jednakże ludzie sprawczy podobno są nielubiani przez otoczenie, gdyż inni oczekują, żeby to ich motywować do działania, żeby w nich wzbudzać tę sprawczość.

Przyjemność jako wyrzut sumienia

Czy czujesz wewnętrzny przymus robienia rzeczy, których nie lubisz i są trudne? Czy uważasz, że życie ma wartość wtedy, jak jest znojem i nie daje przyjemności? Czy uważasz, że jakby było miło, to byś marnowała czas, życie i nie rozwijałabyś się?

A czy pozwalasz sobie na przyjemności? Jeśli tak, to co jest dla Ciebie przyjemnością: jedzenie, seks, oglądanie tv, przeglądanie internetu, fitness, spanie, alkoholizowanie się, palenie papierosów, wędzenie na kiju kiełbasek nad ogniskiem? Czasami czy często pozwalasz sobie na przyjemności?

Mówią, że trzeba być wydajnym, efektywnym, użytecznym, ciągle rozwijać się, iść do przodu, iść po swoje, nie marnować czasu ani pieniędzy, rozwijać się, dbać o siebie i o innych, ruszać się, mieć pozytywne nastawienie do otoczenia itp.

Wykorzystywanie własnych mocy

Praca zawodowa obejmuje kilka potrzeb tj. poczucie kompetencji, biegłości i celu. Czy zastanawiasz się po co pracujesz? Przeważająca większość stwierdzi, że dla pieniędzy. To jest oczywista oczywistość, ale poza tym są inne motywy. Są też tacy co już nie muszą pracować, ale nadal chcą, np. emeryci, rentierzy, bogaci z urodzenia, pozytywnie doświadczeni przez los finansowy.

Im bardziej sensowne wydaje ci się twoje życie, tym lepsze będą twoje wskaźniki zdrowia psychicznego i fizycznego. Niemowlęta przejawiają niezwykłą radość, kiedy się zorientują, że są w stanie wywołać przewidywalne skutki w świecie, np. przesunąć ołówek nieskoordynowanymi ruchami rączek. Efekty wywołują czystą radość.

Zajmij się wreszcie sobą

Zajmij się wreszcie sobą, a nie innymi, i bez wyrzutów sumienia. Zdaje się, że ten przekaz zarezonuje przede wszystkim z kobietami, gdyż mężczyźni z reguły zajmują się sobą. I nie mam tutaj na celu obwiniać kogokolwiek o cokolwiek. Te różnice w postawach społecznych mają początek w modelach wychowania.

Podobno aktualnie w krajach tzw. zachodu dziewczynki i chłopców wychowuje się tak samo. Być może taki trend jest, ale na pewno nie dotyczy 100% populacji dzieciaków. Wyniesione z domu wartości, przekaz rodziców i otoczenia mocno w nas siedzi, na tyle że nieświadomie powielamy te zachowania, które nam w dzieciństwie wpojono. Dopiero jak ktoś uświadomi nam nieprawidłowe, albo dziwne zachowanie, to wtedy zaczynamy się nad sobą zastanawiać.

Przełomowe tezy są lepsze od przełomowych odkryć

Tytułowe stwierdzenie zaczerpnęłam z książki ‘Stress życia’, której recenzję zamieściłam na moim blogu. Zdaje się, że co raz pojawiają się w przestrzeni medialnej przełomowe tezy, a jedne wykluczają drugie.

Gro przełomowych tez dotyczy obszaru dietetyki i zdrowia ludzkiego. Kiedyś przełomową była teza głosząca, że jedzenie czerwonego mięsa i zwierzęcego tłuszczu nasyconego prowadzi do zawałów serca. Teraz coraz częściej pojawia się teza całkiem odwrotna, czyli że produkty zwierzęce są najzdrowsze dla człowieka, są najbardziej odżywcze. I nie chodzi tu o kaloryczność, ale ilość białka i tłuszczu, czyli składników najcenniejszych dla organizmu człowieka.

Najlepsze ćwiczenia dla Ciebie

Ćwiczę swoje ciało już od ponad 30 lat. Ponad 3 lata regularnie odwiedzam fitness club, w którym zaczynałam od uczęszczania na zorganizowane ćwiczenia grupowe, natomiast teraz samodzielnie układam treningi dla siebie.

Nie lubię ćwiczeń ze sztangą. Czasami na zajęciach TBC instruktor oznajmiał, że dziś będziemy ćwiczyć ze sztangą, więc niech każdy sobie przygotuje. W takich momentach lekko opadał mój zapał do ćwiczeń. Nie lubiłam także zajęć, podczas których instruktor przesadzał z ilością powtórzeń danego ćwiczenia, co doprowadzało u mnie do bólu graniczącego z wrażeniem, że zaraz nabawię się kontuzji.

Powrót do ustawień fabrycznych

To stwierdzenie usłyszałam w podcast o trenowaniu swojego ciała, utrzymywaniu dobrego zdrowia.

Chodzi o zresetowanie organizmu i powrócenie do naturalnych parametrów ciała, z którymi urodziliśmy się, a następnie w trakcie życia je modyfikowaliśmy pod swoim, albo czyimś wpływem.

Ustawienia fabryczne ciała dotyczą genów, na które można wpływać. Tak zwana ekspresja genów, to ich uruchamianie np. przyjmowanym jedzeniem, czynnikami zewnętrznymi, w których długotrwale przebywamy (np. zanieczyszczenie powietrza, zimno, ciepło), stresem, patogenami, które wnikają do naszego ciała (np. wirusy, bakterie, grzyby, szczepionki).

Bogactwo braku

Człowiek jest bogaty proporcjonalnie do liczby rzeczy, bez których może się obyć – to stwierdzenie amerykańskiego filozofa transcendentalisty Henrego Davida Thoreau. A francuski pisarz i poeta Antoine de Saint Exupery stwierdził, że doskonałość nie polega na tym, że nie można już nic dodać, ale na tym, że nie można nic ująć.

Tak, zgadzam się. Minimalizm, esencjalizm do mnie całkowicie przemawiają. Czym mniej tym lepiej. Czym mniej masz wokół siebie, tym mniej się obciążasz.