Tak, zgadzam się. Minimalizm, esencjalizm do mnie całkowicie przemawiają. Czym mniej tym lepiej. Czym mniej masz wokół siebie, tym mniej się obciążasz.
Żądza
posiadania licznych dóbr generuje troski, a nawet problemy. Czym więcej masz,
tym większy potencjał kradzieży, awarii, potrzeby utrzymania, doglądania,
serwisowania. To zajmuje uwagę, czas i generuje koszty. Dotyczy to nie tylko
rzeczy, ale także ludzi – więcej znajomych, więcej dzieci, to więcej zajęć
związanych z ich utrzymaniem.
Na próżno
robić więcej, jeśli można osiągnąć to samo, robiąc mniej – tako rzekł William
Ockham, filozof i teolog franciszkański. Osoby, z którymi podzieliłam się tym
konceptem w przeważającej większości stwierdziły, że tak się nie da. A twierdzą
tak, bo nie rozumieją, że kryje się za tym potrzeba esencjalizacji życia, czyli
skupienia się na tym co ważne i zaprzestania robienia tego, co do niczego nie
prowadzi.
Z powyższym
powiązana jest zasada Vilfredo Pareto, włoskiego ekonomisty i socjologa, który
sformułował zasadę, zgodnie z którą rozkład wielu cech przyjmuje stosunek 20%
do 80%, np. 20% czasu poświęcanego pracy generuje 80% efektów tej pracy. Warto
zastanowić się, co zajmuje Ci masę czasu i co z tej pracy wynika. Być może
potrzebujesz czuć się zarobionym/ą, aby poczuć sens swojego istnienia – jeśli
tak jest, to zastanów się po co Ci to. Satysfakcja z dobrze zrobionej
przydatnej pracy jest większa (lepszej jakości) od satysfakcji z
wielogodzinnego narobienia się po pachy i bez sensu.
Pracując
wiernie osiem godzin dziennie, możesz w końcu zostać szefem i pracować po
dwanaście godzin dziennie – to powiedział Robert Frost, amerykański poeta. Czy
tak wygląda Twoja ścieżka kariery? Czy tego chcesz? A gdzie work-life balance lub work-life
blending oraz well-being? Czy żyjesz po to, żeby pracować, czy pracujesz
po to żeby żyć? Czy praca jest Twoim hobby lub pasją? Jeśli tak, to dlaczego i
po co?
Człowiek jest
tak skonstruowany, że odpocząć od jednej pracy potrafi tylko w ten sposób, że
zajmie się inną – to powiedział Anatol France, francuski poeta,
powieściopisarz. Ta prawidłowość dotyczy także pozbywania się z życia
niepotrzebnych rzeczy, ale te zamiast nowymi zastąp emocjami, doświadczeniami,
przeżyciami. Poczujesz bogactwo swojego jestestwa i lekkość bytu.
