Masz tak?
Jeśli twierdzisz, że Ciebie to nie dotyczy, to za chwilę się dowiesz, że jednak
dotyczy.
Przynależność kojarzy się najczęściej z wiarą w jakąś ideologię, czy to świecką (np. komunizm, faszyzm, wegetarianizm, ratowanie planety), czy religijną (np. katolicyzm, syjonizm).
Można także należeć do organizacji takich jak: Polski Związek Wędkarstwa, Polski Związek Działkowców, Klub Opla Astry IV, Toastmasters, WWF, Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość. Można przynależeć do danego narodu, np. czuć się Polakiem, a nawet patriotą, albo uznawać siebie za obywatela świata.Można czuć
się także członkiem niesformalizowanej społeczności, grupy np. anonimowych
alkoholików, miłośników zwierząt futerkowych, absolwentów jakiejś uczelni,
byłych pracowników jakiegoś zakładu pracy, osiedlowego fitness klubu.
Tymczasowo można znaleźć się w jakieś społeczności i stać się uczestnikiem
weekendowej wycieczki, czytelnikiem biblioteki dzielnicowej, klientem sklepu, a
nawet pasażerem autobusu miejskiego.
Wszelkie
granice formalne, to porządek wyobrażony. To, że granice naszego kraju
przebiegają tak a nie inaczej, to że jesteś pracownikiem jakiejś firmy, to że
dziś nazywa się poniedziałkiem, to że w naszym kraju walutą jest złoty polski,
są ustaleniami, umowami, a nie wartościami kategorycznymi. Te granice, nazwy
firm, nazwy dni, albo waluty, mogą zostać w każdej chwili zmienione, jeśli tak ktoś
z kimś umówi się.
Tam gdzie się
pojawiamy i wyzwalają się w nas emocje związane z tym miejscem, albo
działaniami, które podejmujemy znajdują się tam, mogą zbudować poczucie
przynależności, walczenia o wspólny interes, w imię czegoś, dążenia do czegoś.
Mogą pojawić się pewne emocje pomiędzy osobami znajdującymi się w windzie,
która stanęła między piętrami na 1h. Pasażerowie pociągu, który stanął w
szczerym polu i nie wiadomo kiedy dotrze do stacji końcowej, mogą nawiązać
tymczasowe relacje, mogą poczuć, że są częścią czego wspólnego, oderwanego od
reszty świata. Wczasowicze ośrodka wypoczynkowego również mogą stworzyć
społeczność, która przez pewien czas sprzymierzy się przeciwko czemuś lub
będzie działać w imię czegoś.
Za każdym
razem jak ćwiczę w fitness klubie, bez względu na to, czy na zajęciach
grupowych, czy samemu robię trening, to czuję się częścią społeczności, grupy
mającej wspólny cel, kierującej się podobnymi motywami, zmierzającej po coś,
czego nie osiągną w tym czasie inni tkwiący przed ekranem telewizora, albo
siedzący w szkolonej ławce, za biurkiem w korporacji. Tego typu uczucie
powstaje mimowolnie, ale może być nieuświadomione, albo niezauważone.
Innymi
przykładami budowania poczucia przynależności jest status społeczny, np.
zarabiam dużo, więc czuję się członkiem elity, top 10, albo innego bliżej
niezdefiniowanego rankingu, o istnieniu którego inni zapewne nie wiedzą.
Przynależność
budujesz także poprzez wybór konkretnych marek, np. kupujesz ciuchy tylko
takiego a nie innego producenta, bo wierzysz w i/lub utożsamiasz się z
wartościami pokazywanymi w reklamach. Tożsamość możesz budować także jeżdżąc samochodem
jakieś marki, która z czymś się kojarzy, a jej użytkownicy są postrzegani jako
jacyś. Nawet kupowanie produktów żywnościowych określonej firmy również może
budować Twój mindset, czego być może dotychczas nie uświadomiałeś/aś sobie.
Przynależność
jest niektórym potrzebna do potwierdzenia, że robią prawidłowo, bo skoro inni z
grupy robią tak samo, to znaczy, że to jest w porządku. Inni mnie utwierdzają w
przekonaniu, że tak należy. A poza tym po co nam poczucie przynależności? Bo
może nadać sens istnieniu. Bo może przynosić pozytywne emocje. Bo może nas
motywować. Bo może umilić życie.
